« این بار هم سکوت تو راهی به ناکجاست »
بغضی درون حنجره فریاد می‌زند
پژواک اعتراض مرا داد می‌زند
گویی که آب و خاک و هوا هم‌نوا شدند
با انعکاس حسرت من هم‌صدا شدند
بر سنگ قبر خاطره‌ها سنگ می‌زنم
انگار در نبود تو آهنگ می‌زنم
مضراب هرزه گوش به فرمان نمی دهد
دیگر به سیم و کوک دلم جان نمی دهد
دستان خسته زخمۀ ناجور می‌زنند
نت‌ها نوای غمزده در شور می‌زنند
این فاتحه به کنج زبان از ازل نشست
این سوگنامه جای هزاران غزل نشست
حالا کنار سنگ مزاری قرارمان
شمعی، گلی، گلاب و... ندای نرو، بمان!
بیهوده با خیال تو هم‌گام می‌شوم
در جست‌وجوی نام تو بدنام می‌شوم
آرامگاه آخر من گور سرد توست
تقدیر من پیامد هر رویکرد توست
ای آن‌که با حریم سکوت آشناتری
در قیل و قال آدمیان بی‌صداتری
آتشفشان عاطفه‌ات سرد شد چه زود!
جرمی که مرتکب شده بودم بگو چه بود!
این سایه‌سار تیرۀ ابهام تا کجاست؟!
این بار هم سکوت تو راهی به ناکجاست!
بشکن طلسم فاصله‌ها را قیام کن
این قصه را به حرمت آدم تمام کن
1392/03/27
عالی عالی عالی واقعا زیبا بود ممنون عزییز دلم
نویسا باشی همیشه
درود دوباره
همچون همیشه شیوا و روان.
اندیشه ات مانا
سلام
سپاسگزارم از لطف و محبتتون
خوشحالم کردین
پاینده باشید
این شعربسیار زیباست شاعر بانو
سلام مجتبی جان
خوشحالم از اینکه با انرژی مثبتتون همراهیم کردین
بیصبرانه منتظر خوندن اشعار زیباتون در انجمن هستم
ممنون که سر زدین
برقرار باشید
درود بر تو شاعر
انصافا زیبا و دلنشین سرودی
چقدر هنرمندانه تمامش کردی
جز آفرین و عالی و احسنت و مرحبا
جایی برای حرف دگر هم گذاشتی؟
قلمت رام
تاج «شاعری» برازنده‌ی شماست استاد نوید عزیز
افتخار میکنم به این که اجازه دادین شاگردتون باشم و ازتون بیاموزم نه تنها نوشتن و سرودن رو بلکه انسانیت و اخلاق رو...
جایی برای حرف نمانده‌است بیش از این
چون پادشاه شعر و سخن سرور من است
ممنون که هستین
neda jonam manam ke be dashtan dosti mesle to eftekhar mikonam
ممنون عزیزم
neda jon salam mesle hamishe khili delneshin bod
سلام سولماز جان
خوشحالم از اینکه دوست بامحبتی مثل تو دارم که همیشه با انرژی مثبت همراهیم میکنه
نمیدونم در مقابل لطفی که بهم داری چطور تشکر کنم
ممنون عزیزم
شادی پروانه ایست که هر چه تقلا کنی نمی توانی آنرا
شکار کنی ...
باید آرام باشی تا روی شانه ات بنشیند
شانه هایت پر از پروانه ...